U większości osób nie występują przeciwwskazania do powiększenia piersi. Jednak niektóre sytuacje wymagają ostrożności. Należą do nich: czynna choroba nowotworowa, ciąża, obecne lub przebyte choroby autoimmunologiczne oraz wrażliwość na silikon. Dodatkowo, zabiegowi nie powinny poddawać się pacjentki niestabilne psychicznie. W większości przypadków powiększanie piersi jest bezpieczną, skuteczną procedurą i może poprawić pewność siebie kobiety.
Warunki, których należy unikać przy powiększaniu piersi
Przed wyborem chirurga do powiększania piersi, upewnij się, że jesteś w dobrym stanie zdrowia. Chirurgia elekcyjna niesie ze sobą większe ryzyko powikłań u kobiet, które nie są zdrowe. Twój lekarz rodzinny i chirurg mogą pomóc Ci określić, czy Twój stan zdrowia jest wystarczający do przeprowadzenia operacji. Narkotyki i używanie alkoholu są również głównymi przyczynami powikłań. Należy również rzucić te nawyki przed poddaniem się operacji.
Proces powiększania piersi rozpoczyna się od konsultacji z chirurgiem plastycznym. Podczas konsultacji chirurg omówi różne dostępne dla Ciebie opcje implantów piersi. Mogą to być implanty silikonowe i solne. Upewnij się, aby zachować wszystkie swoje zapisy, w tym informacje o operacji i wyniki. W niektórych przypadkach mogą być wymagane dodatkowe operacje w celu skorygowania obwisłych piersi.
Kolejną rzeczą, o której należy pamiętać jest to, że powiększanie piersi jest bardzo bezpieczne, jeśli procedura jest wykonywana przez wyszkolonego chirurga plastycznego. Jeśli jednak masz jakąkolwiek infekcję w swoim organizmie, możesz chcieć uniknąć poddania się zabiegowi. Infekcja może wpłynąć na Twój układ odpornościowy i ułatwić mikrobom zaatakowanie otwartej rany.
Chociaż implanty piersi mogą poprawić wygląd i złagodzić dyskomfort, mogą również powodować poważne komplikacje. Powinnaś omówić alternatywne procedury ze swoim chirurgiem plastycznym, jeśli cierpisz na jakiekolwiek schorzenia autoimmunologiczne lub miałaś wcześniej stan zapalny. W niektórych przypadkach bezpieczniejsze może być zastosowanie transferu tłuszczu zamiast implantów.
Efekty uboczne implantów solnych
Nie ma ostatecznych dowodów na długoterminowe bezpieczeństwo stosowania implantów solnych w zabiegach powiększania piersi. Jednak niektóre badania wskazują, że implanty solne mogą powodować komplikacje. W niektórych przypadkach implanty mogą się zapadać, pękać lub powodować widoczne zmarszczki. FDA prowadzi dochodzenie w sprawie tych powikłań.
Istnieje wiele zagrożeń związanych z implantami solnymi, w tym ryzyko infekcji i możliwość stwardnienia piersi. Ponadto silikonowe implanty piersi mogą powodować wiele problemów zdrowotnych, w tym choroby tkanki łącznej i problemy z oddychaniem. Nieszczelne implanty silikonowe były również związane z problemami z zatokami, alergiami i zawrotami głowy. Nawet jeśli implanty nie przeciekają, kobiety nadal są narażone na ryzyko rozwoju tych chorób.
Jednym z możliwych powikłań powiększania piersi jest rodzaj nowotworu o nazwie breast implant-associated anaplastic large cell lymphoma. Nowotwór ten powstaje w tkance piersi, a jego wyleczenie wymaga chemioterapii, radiacji lub operacji. Zabieg może spowodować trwałe ścieńczenie tkanki piersi lub pęknięcie implantu piersi.
Innym możliwym skutkiem ubocznym implantów piersi z soli fizjologicznej jest wyciek roztworu soli fizjologicznej do organizmu przez sam implant. Wyciek ten jest zwykle spowodowany maleńkim otworem lub rozdarciem w powłoce implantu. Może to nastąpić po biopsji piersi, operacji, użyciu nadmiernej siły lub urazie. W miarę starzenia się implantu piersi, jego powłoka może również ulec osłabieniu.
Ciche pęknięcie implantów silikonowych
Chociaż ciche pęknięcie implantów silikonowych do powiększania piersi jest dość powszechne, u niektórych kobiet nadal mogą wystąpić objawy wskazujące na pęknięcie implantu. Objawy te mogą obejmować asymetrię między piersiami, guzki w piersi lub tkliwość. W niektórych przypadkach pęknięcie może nawet wywołać stan znany jako skurcz kapsularny. Pęknięty silikon może stwardnieć i unieść implant.
Ostatnie duńskie badanie przeprowadzone wśród pacjentek poddanych zabiegowi powiększania piersi wykazało, że trzy czwarte implantów pękło, a pozostałe nie wykazały żadnych oznak pęknięcia. Ponadto tylko u 10% kobiet, u których doszło do pęknięcia wewnątrzkapsułkowego, nastąpiła progresja do pęknięcia zewnątrzkapsułkowego. Dalsza analiza wykazała, że większość kobiet chciała wiedzieć, czy ma pęknięty implant, a 84% poddałoby się operacji usunięcia implantu. W badaniu stwierdzono również, że 87,8 procent kobiet, które doświadczyły cichego pęknięcia, usunęłoby implant w ciągu 12 miesięcy.
Podczas badania badacze przeprowadzili wywiady z 469 kobietami, które poddały się operacji powiększenia piersi. Po wykonaniu badań ultrasonograficznych o wysokiej rozdzielczości u 75 procent stwierdzono pęknięcie implantu, które zostało potwierdzone chirurgicznie. Z pozostałych 584 kobiet 10,6 procent doświadczyło cichego pęknięcia. Chociaż nie ma jasnej odpowiedzi na pytanie, dlaczego kobiety doświadczają cichego pęknięcia, obrazowanie ultrasonograficzne o wysokiej rozdzielczości zapewnia wyjątkową okazję do udokumentowania doświadczeń i życzeń kobiet w odniesieniu do badań przesiewowych w kierunku pęknięcia. Informacje te mogą być wykorzystane do podejmowania świadomych decyzji o przyszłych operacjach implantacji.
Ciche pęknięcie silikonowych implantów do powiększania piersi może również skutkować gumowatym, grudkowatym lub obwisłym wyglądem. Jest to spowodowane tym, że żel silikonowy w implancie piersi może pozostać wewnątrz kapsuły i otaczającej ją tkanki bliznowatej. Pęknięty implant może również wyciekać do otaczającego go układu limfatycznego lub kapsuły, która go otacza. Chociaż ciche pęknięcie może być trudne do wykrycia, może ono prowadzić do zakażenia.
Rak piersi po implantach piersi
Pomimo powszechnych obaw, nie ma związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy implantami piersi wypełnionymi żelem silikonowym a rakiem piersi. Badania epidemiologiczne konsekwentnie stwierdzają, że ryzyko wystąpienia raka piersi jest niższe niż wcześniej sądzono. Wczesne badania sugerowały, że implanty mogą opóźniać diagnozę i tym samym pogarszać rokowanie, ale późniejsze badania kohortowe na dużą skalę nie wykazały szkodliwego wpływu na przeżycie. Dostępne dane dotyczące potencjalnych różnic w ryzyku w przypadku innych rodzajów nowotworów są zbyt niewystarczające, aby wyciągnąć stanowcze wnioski.
Chociaż ryzyko raka piersi związane z implantami piersi pozostaje niskie, badania wykazały, że kobiety z implantami są narażone na większe ryzyko wystąpienia rzadkiego typu nowotworu, znanego jako chłoniak anaplastyczny z dużych komórek (ALCL). BIA-ALCL jest rzadkim nowotworem układu odpornościowego, ale choroba ta jest uleczalna przy odpowiednim leczeniu. Wzrosła jednak liczba podejrzanych i potwierdzonych przypadków tego typu nowotworu u kobiet z implantami piersi.
FDA wezwała kobiety do zgłaszania wszelkich nowotworów związanych z implantami piersi. Agencja zauważa, że tego typu nowotwory są rzadkie, ale każdy, kto poddał się temu zabiegowi, powinien być świadomy ryzyka i zgłaszać wszelkie objawy raka piersi do FDA. Chociaż szanse na rozwój tego typu nowotworu są nikłe, to świadomość ich istnienia jest najlepszym sposobem na uchronienie się przed chorobą.
Jako środek ostrożności kobiety, które miały implanty piersi, powinny regularnie odwiedzać swojego lekarza. FDA ogłosiła niedawno nowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa implantów piersi, w tym ostrzeżenie w formie „czarnej skrzynki” na opakowaniu. Te nowe zasady wymagają od producentów, aby sprzedawali swoje produkty tylko dostawcom usług medycznych i dostarczali pacjentom listę kontrolną (Patient Decision Checklist), która szczegółowo opisuje związane z nimi ryzyko.
BIA-ALCL
Rozpoznanie BIA-ALCL jest złożone i wymaga znajomości technik obrazowania. Chociaż nie ma jednoznacznych wytycznych dotyczących ich stosowania, istnieją pewne wytyczne. Na przykład American Society of Hematology zaleciło rezygnację z rutynowego nadzoru obrazowego nad BIA-ALCL. Rokowanie jest jednak generalnie dobre, szczególnie w podtypie z wysiękiem okołoimplantowym. Najdokładniejszą metodą oceny BIA-ALCL jest aspiracja szpiku kostnego i trepanacja.
Chociaż dokładna przyczyna BIA-ALCL nie jest jeszcze znana, badacze podejrzewają, że do rozwoju choroby mogą przyczynić się pewne czynniki środowiskowe, cechy gospodarza oraz niestabilność układu odpornościowego. Ponadto badacze nie wiedzą, czy marka implantów piersi lub rodzaj materiału wypełniającego w implantach wpływa na ryzyko.
W niektórych przypadkach BIA-ALCL jest poważnym powikłaniem, które musi być szybko leczone. Jeśli u pacjentki rozwinie się BIA-ALCL po powiększeniu piersi, lekarz może zalecić usunięcie implantów. W takim przypadku można wykonać kapsułkowanie, czyli zabieg chirurgiczny, który usuwa tkankę bliznowatą otaczającą implant.
Chociaż ostrzeżenie FDA jest niepokojące dla pacjentek, które mają implanty piersi, w większości przypadków nadal można je leczyć. Jeśli pacjentka doświadcza obrzęku, gromadzenia się płynu lub bólu, powinna natychmiast skontaktować się ze swoim chirurgiem plastycznym. Ponadto, powinna skontaktować się z chirurgiem, jeśli doświadczy jakichkolwiek innych nieprawidłowości.
Ptoza piersi po powiększeniu piersi
Pooperacyjna ptoza piersi może być istotnym problemem kosmetycznym po operacji powiększenia piersi. Stan ten można leczyć za pomocą różnych technik chirurgicznych. Niektóre metody polegają na usunięciu nadmiaru skóry z okolicy okołoaortalnej i przeniesieniu tkanki do nowej kieszonki. Inne wymagają dodatkowej procedury znanej jako mastopeksja okołoramienna.
Niezależnie od tego, jaka technika zostanie zastosowana, pacjentka powinna mieć realistyczne oczekiwania co do wyniku chirurgicznego i związanego z nim ryzyka. Ptoza piersi jest częstym powikłaniem, które leczy wielu chirurgów plastycznych, ale jej przyczyny nie są do końca jasne. W jednym z badań przeanalizowano 132 kolejne pacjentki, które przeszły operację mastopeksji lub augmentacji. Autorzy dokonali przeglądu standaryzowanych zdjęć tych kobiet i sklasyfikowali stopień nasilenia ptozy za pomocą skali Regnaulta. Stwierdzono, że 85% pacjentek, które poddały się przynajmniej jednemu zabiegowi, doświadczyło niekorzystnych zmian kształtu lub wielkości piersi po operacji. Pacjentki ze znaczną utratą masy ciała i ciążą w wywiadzie były również bardziej narażone na wystąpienie ptozy piersi.
Inną opcją leczenia chirurgicznego dla kobiet z ptozą piersi jest lifting piersi. Zabieg ten służy usunięciu nadmiaru skóry i napięciu tkanki piersi, co umożliwia powrót sutka do pierwotnej pozycji. Operacja ta może również poprawić ogólny kształt małych piersi. Podniesienie piersi jest doskonałym zabiegiem poprawiającym kształt piersi, ale nie rozwiązuje podstawowego problemu ptosis.